Do mocowania gontów potrzebne są: gwoździe papiaki, młotek, miarka i poziomnica, nóż lub nożyce dekarskie i metalowa listwa pomocna przy docinaniu. Przydadzą się też nagrzewnica i klej bitumiczny

Za małe pieniądze
Pokrycia z gontów bitumicznych należą do tańszych. Same gonty kosztują niedużo, niedrogi jest też ich montaż, a po ułożeniu nie pozostaje zbyt wiele odpadów. Oznacza to, że można kupić materiał w takiej ilości, jaka jest potrzebna do wykończenia połaci, z zaledwie kilkuprocentową nadwyżką mającą zrekompensować straty powstające w wyniku przycinania pasów. Do gontów nie trzeba też dokupować wielu dodatkowych elementów pokrycia. Kalenice oraz kosze dachowe często można wykończyć odpowiednio dociętymi pasami gontów.

Koniecznie na poszyciu
Gonty bitumiczne nie są na tyle sztywne, by dato się je mocować do drewnianych lat. Trzeba je więc układać na tzw. sztywnym poszyciu przybitym do krokwi. Wykonuje się je albo z desek łączonych na wpust i wypust, albo z wodoodpornej sklejki lub wodoodpornych płyt OSB. Gonty są później przybijane do poszycia ocynkowanymi gwoździami, tzw. papiakami. Sztywne poszycie musi być idealnie równe. Niedopuszczalne są różnice położenia między jego poszczególnymi elementami. Na cienkim pokryciu z gontów odwzorowuje się bowiem nawet najmniejsza krzywizna poszycia, co psuje wygląd dachu.

Pokrycie wentylowane
Bitumiczne pokrycia dachowe muszą mieć sprawną wentylację. Oznacza to, że należy zagwarantować wymianę powietrza pod sztywnym poszyciem. Przewiew ma na celu odprowadzenie na zewnątrz wilgoci, która może się gromadzić pod poszyciem. Ochładza też nieco połacie, dzięki czemu zmniejsza temperaturę pokrycia i ogranicza jego odkształcanie się. Sposób wentylacji może być różny w zależności od rodzaju poddasza.